والیبال نباید کسل کننده باشد!

والیبال نباید کسل کننده باشد

آقای جان کسل از تجربیات خود میگوید و نکاتی مهم در مورد آموزش والیبال پایه را توضیح میدهد:

وقتی کودکان را در یک سالن کوچک سرپوشیده می‌بینم که در سه زمین کنار هم تمرین می‌کنند، به این فکر می‌افتم که:
چطور ما کودکان را در صف‌ها و الگوهای خشک قرار می‌دهیم
چطور از تور به‌عنوان یک ابزار آموزشی استفاده نمی‌کنیم،
چطور با تمرین‌های دردناک ساعد (Forearm Pass) آن‌ها را می‌ترسانیم،
و چطور بازی ۶ به ۶ برای مبتدیان به یک تجربه دشوار و ناامیدکننده تبدیل می‌شود.
درونم خشمگین می‌شود از اینکه می‌دانم طی این سال‌ها میلیاردها کودک به خاطر یک آغاز بی‌روح و کسل‌کننده از این ورزش، برای همیشه از آن فاصله گرفته‌اند.
ما باید رویکرد بهتری برای معرفی این ورزش داشته باشیم.
محدود کردن گرفتن و پرتاب توپ (Limit Catch and Throw)
تا حد امکان گرفتن و پرتاب توپ را محدود کنید؛ چون این کار مانع می‌شود که بازیکن یاد بگیرد چطور توپ را با بدن خودش بازتاب دهد (Rebound کند).
در ابتدا پرتاب کردن (Throwing) ایرادی ندارد، اما نباید اجازه دهیم توپ را بگیرند (Catching ممنوع).
اجازه دهید کوچک‌ترین بازیکنان در ابتدا با بادکنک‌ها (Balloon) یا توپ‌های ساحلی (Beach Ball) تمرین کنند؛
برای گروه‌های زیر ۱۲ سال (12U) از توپ‌های سبک‌تر و نرم‌تر و زمین‌های کوچک‌تر استفاده کنید ،این توپ‌ها آسیب و درد کمتری نسبت به توپ‌های بزرگسالان دارند.
در همه رده‌های سنی، می‌توان بازیکنان را تشویق کرد که توپ را به سمت بالا با کف دست بزنند (Slap the Ball Up).
در اینجا نکته کلیدی این است که زدن توپ به سمت بالا بهتر از پایین است .اجازه دهید ابتدا «اشتباه خوب» انجام دهند.
فقط چند دقیقه زمان می‌برد تا این حرکت از ضربه با کف دست کامل به یک ضربه با دست‌های با فرم صحیح (به شکل توپ) و کشش کامل تبدیل شود.

از صف ایستادن خلاص شوید دیگر بچه‌ها را در صف‌های کسل‌کننده قرار ندهید؛

آن‌ها را در گروه‌های ۱ تا ۳ نفره آموزش دهید.
اگر لازم شد، به جای خرید تور بیشتر، توپ‌های بیشتری بخرید.
می‌توانید با یک نوار (Ribbon)، طناب یا ریسمان، زمین بزرگسالان را به ۳ تا ۸ زمین کوچک تمرینی تقسیم کنید.
یادگیری بازی در زمین‌های کوچک‌تر باعث می‌شود مهارت‌های خواندن بازی و تکنیک بهتر به زمین‌های بزرگ منتقل شود.
از بازی ۶ به ۶ خلاص شوید بازی ۶ به ۶ برای بچه‌ها کسل‌کننده است، مگر اینکه آن‌ها به اندازه‌ی کافی تکرار موفق (Reps) روی تور داشته باشند تا تکنیک واقعی و مهارت در خواندن بازی را یاد بگیرند.
در این سطح، سرویس بازی را تحت سلطه می‌گیرد و دریافت سرویس برای بازیکنان بسیار دشوار است.
آن‌ها به جای والیبال سه ضربه‌ای، عملاً تنیس بازی می‌کنند.
برای درگیر کردن بیشتر بچه‌ها، بهتر است بازی ۲ در ۲ (ترجیحاً)، ۳ در ۳ یا ۴ در ۴ برگزار شود.
هیچ‌کدام از این حالت‌ها به اندازه‌ی ۶ در ۶ کسل‌کننده نیستند.
درگیری بیشتر، لمس توپ بیشتر، یادگیری بیشتر

از همان روز اول “سرویس ساده” underhand serveو “سرویس تنیسی” را آموزش دهید
(یک مشت نرم و روان).
آن‌ها یاد می‌گیرند که خودشان برای خودشان پرتاب کنند و به سرعت شروع می‌کنند به فرستادن توپ روی تور و سپس آنطرف تور.

این مهارتی است که حتی می‌توانند در خانه به‌تنهایی هم تمرین کنند.شعار آموزشی: “Superhero, Superhero, Smash”

اگر زمان بیشتر بود، ابتدا یک سرویس پایه یاد بدهید، سپس تکنیک‌های دست شبیه توپ (Ball-shaped hands) و کشش کامل بدن مثل یک ابرقهرمان (Fly like a Superhero) را آموزش دهید.

مربی حتماً خودش ضربه (Spike) را اجرا کند؛ بازیکنان شما باید این را ببینند.
می‌توانید از یک بازیکن دیگر یا یک “Passer/Setter” خوب بخواهید یک پاس برای بازیکن دیگر ارسال کنید.

سپس شما ضربه ایستاده یا پرشی را اجرا کنید.

یادآوری مهم: استفاده از زمین بدون استفاده از تور ممنوع است!
بازیکنان معمولاً به سمت تور کشیده می‌شوند و کنار تور می‌ایستند.
مرتب به آن‌ها یادآوری کنید که باید از تور فاصله داشته باشند.
هدف این است که پاس، پاس بلند (Set) و ضربه (Smash) انجام شود روی تور.
چالش ضربه (Spiking) بچه‌ها را مجذوب می‌کند.
به تعویق انداختن آموزش پاس ساعد (Forearm Pass)
فقط پس از آنکه بازیکنان سرویس زدند، پاس بلند (Set) کردند و Smash زدند، می‌توانید پاس ساعد (Underhand Passing) را معرفی کنید.
این نکته مخصوصاً وقتی با توپ‌های بزرگسالان بازی می‌شود اهمیت بیشتری دارد ،چون این توپ‌ها برای مبتدیان دردناک هستند.
این درد می‌تواند باعث شود بچه‌ها ورزش را رها کنند.
مسابقه در کلاس به سبک “Kessel Gym Class”
همه تورها را آماده کنید.
بازیکنان را در گروه‌های ۲ یا ۳ نفره تقسیم کنید و اجازه دهید بازی کنند.
در تمرین‌های بعدی، تیم‌ها را جابه‌جا کنید تا همه با هم بازی کنند.
وقتی بچه‌ها مهارت‌های بیشتری پیدا کردند، اجازه دهید در حین کلاس مسابقه بدهند؛
شما به عنوان مربی می‌توانید در یک زمین توقف کنید، یادگیری را چک کنید و نکات فنی را به بازیکنان بگویید.
این کار باعث می‌شود بچه‌ها به امتیاز شماری (Keeping Score) و رقابت سالم عادت کنند.
اگر امکان بازی در سالن نبود، می‌توانید در چمن، ساحل یا حتی زمین بسکتبال فضای باز بازی کنید (می‌توانید طناب یا نوار را به فنس ببندید و زمین بسازید).